Jak smakuje legendarne tepache de piña? Smak tego tradycyjnego meksykańskiego napoju jest słodkawy i aromatyczny, gdyż dodaje się do niego przyprawy, takie jak goździki, cynamon i imbir. Niektórzy uważają, że tepache przypomina trochę piwo, ale jest bardziej słodkie i mniej gorzkie. Tepache zawiera jedynie niewielką ilość alkoholu, około 1,5%, co czyni go napojem odpowiednim dla każdego. Fermentacja alkoholowa będzie się różnić od napoju młodego, podobnego do soku ananasowego, do napoju z bardziej dojrzałymi akcentami w wyniku długiej fermentacji. Tepache to napój bardzo orzeźwiający i jeden z ulubionych dla Meksykanów do picia w upalny dzień.
Uwaga! Jeśli normalny czas fermentacji zostanie wydłużony, tepache podda się fermentacji do wyższej zawartości alkoholu, a jego smak stanie się nieco kwaśny i gorzki w wyniku owej intensywniejszej fermentacji. Ostatecznie napój może zamienić się w ocet, szczególnie jeśli fermentuje przy zbyt dużym kontakcie powierzchniowym z tlenem.
Jakie są zalety tepache? Głównym składnikiem napoju jest ananas, który ma wiele korzystnych dla organizmu właściwości, które występują też w tepache, oprócz wspaniałych niuansów smakowych w wyniku fermentacji.
Ananas jest doskonałym naturalnym środkiem moczopędnym, ma enzymy ułatwiające trawienie.
Jako napój sfermentowany tepache pomaga usprawnić proces trawienia również dzięki swoim właściwościom probiotycznym: żyją w nim całkiem dosłownie miliony mikroorganizmów które dokonujące wstępnego trawienia cukru. Są na tyle silne, że potrafią przekroczyć barierę kwasową żołądka, pomagają w procesie trawienia, a także poprawiają naszą florę jelitową. Wiadomo, że ananas zawiera dużą ilość witamin i minerałów, takich jak witamina B1, B6, B2, witamina C, jest również źródłem cennego błonnika pokarmowego, magnezu i żelaza.
Dziś podam Wam przepis na tepache, który przygotowujemy w ramach Warsztatów Kuchni Żywej w Imieni. Ta moja kaszubska wersja tepache jest bardzo lekka, dzięki czemu przepływa przez ciało jak ożywcza woda, bo nie przesadzam z cukrem. Ma w sobie też kilka sekretnych składników…
Skąd pochodzi tepache? Tepache pochodzi od ludów rdzennych, z czasów przed hiszpańskich w Meksyku. Jego pierwotna wersja była fermentowana z kukurydzy, stąd znaczenie jego nazwy „napój kukurydziany”, która pochodzi z Nahuatl Tepatli, języka używanego wtedy w Meksyku. W wyniku podboju w XVI wieku, który był szokiem kulturowym, wiele zasobów lokalnej kultury odeszło do przeszłości a kukurydzę w tepache zastąpiono sokami owocowymi, z których najpopularniejszym był sok ananasowy.
Tepache z ananasa – wersja z Przystań.Ukojenie w Imieni.
Składniki na duży dzban na ciepły wiosenny dzień:
🍍 ok 700g skórki z całego sporego ananasa + część jego miąższu,
50 g cukru trzcinowego
150 g cukru kokosowego lub odwrotnie w dowolnych proporcjach,
1,5 litra wody filtrowanej lub przegotowanej i schłodzonej
2 małe laski cynamonu cejlońskiego*,
kilka ziaren pieprzu kolorowego,
kilka goździków,
spory kawałek imbiru
No i te kilka sekretnych składników, ale po nie zapraszam na warsztaty 😘
Co z tym wszystkim robię aby uzyskać wyborne i super zdrowe tepache?
Zaczynam od wyboru naczynia, i jego dokładnej sterylizacji!
Zwróćcie uwagę na kształt szyjki słoja, powinna się zwężać aby ograniczyć powierzchnię styku tepache i powietrza. Musi być też na tyle duży aby pomieścić żywo buzujący płyn.
Kiedy naczynie jest już gotowe, rozpuszczam cukier w gorącej wodzie.
Na tym etapie ogarniam ananasa: szoruję go porządnie szczotką do warzyw, myję w wodzie z sodą i na koniec przepłukuję octem jabłkowym. Wolę usunąć to czym został pokryty w czasie wzrostu i przed transportem. Jeśli macie owoc organiczny to znacznie ułatwi Wam to proces 👌
Ananas obieram na grubo z jego gadziej skóry i wykrawam kilka krążków bez rdzenia, do natychmiastowej konsumpcji. (Uwielbiamy go z Piotrem w wersji lekko grillowanej nad ogniskiem, lub jako sałatkę z miętą i limonką 😋)
Do słoja dodaję kolejno wszystkie przyprawy, skórkę i sporą część miąższu ananasa, oraz dopiero na końcu wodę i ciepłą wodę z cukrami.
Płynu musi być tyle aby przykryć całość i jeszcze doszedł do zwężonej części słoja.
Ponieważ dużo się u nas dzieje, wolę nie martwić się o częste mieszanie tepache i zabezpieczam ananasa przed wypływaniem ceramicznym lub plastikowym obciążnikiem z dziurkami.
Wszystko przykrywam ściereczką i pozostawiam w temperaturze pokojowej na widoku – bo lubię obserwować magię fermentacji. Ile czasu trzeba czekać na efekt końcowy zależy i od temperatury w domu i od stopnia fermentacji którą lubicie. Jeśli masz w kuchni klimat tropikalny, to w ciągu 36 godzin lub dwóch dni napój będzie gotowy. W chłodniejszym klimacie fermentacja potrwa dłużej, dlatego stan tepache trzeba będzie obserwować. U nas zwykle trwa to około 3-5 dni bo ja, ku rozpaczy Piotra, jestem zimnolubna i temperatura w domu (bez gości) nie przekracza 18C. Poza tym, lubię tepache porządnie sfermentowane 😘
Ale nie będę ukrywać, zaczynam je ciut podpijać już pod koniec trzeciej doby…
🍺 Wraz z pojawieniem się większej ilości bąbelków proces musowania zacznie buzować i przypominać piwo: pojawi się biała pianka, i trzeba będzie kilka razy dziennie potrząsnąć lub zamieszać tepache.
Możecie popijać i uzupełniać wodę od góry. Możecie też w końcu przecedzić napój i rozlać go do butelek ze sprężynowym korkiem. Pamiętajcie tylko, żeby trzymać tepache w lodówce i nie potrząsać nim!
Chyba, że chcecie mieć w kuchni wesoło 🍾🍾🍾
Jak serwuję gotowe i przepyszne tepache de piña, żeby zrobiło na raczących się nim gościach piorunujące wrażenie?
🍸🍹🍺
A po to już warto przyjechać i się przekonać w tzw kaszubskim realu w Imieni 🍍🍍🍍
Tutaj jedyna taka na całym świecie –
Przystań.Ukojenie 🦦
Zapraszamy! Możecie już rezerwować Wasze pobyty wiosenne i wczesnoletnie…
Tymczasem muszę (bo się uduszę 😘) napisać Wam jeszcze, że z ostatnich badań wynika, iż sfermentowana żywność mogła pomóc w ewolucji naszych dużych ludzkich mózgów!
Mózg zaczął się nam jako gatunkowi powiększać około 2,5 miliona lat temu. Naukowcy nie byli jednak pewni, jaki mechanizm spowodował tę zmianę. Często sugerowano, że to okiełznanie ognia i wynalazek gotowania odegrały kluczową rolę w umożliwieniu naszym przodkom zdobycia wystarczającej ilości pożywienia, aby pobudzić szybszą ewolucję.
Jednak w nowym badaniu zauważono, że dowody archeologiczne wskazują, iż ekspansja ludzkiego mózgu poprzedziła użycie ognia nawet o milion lat.
Ponieważ mózgi potrzebują dużo kalorii do prawidłowego funkcjonowania, naukowcy uważają, że jakaś inna zmiana w diecie pomogła pobudzić rozwój mózgów wczesnych ludzi. Twierdzą, że odpowiedzialna była za to sfermentowana żywność, będąca opcją dietetyczną dostępną dla naszych przodków długo przed pojawieniem się ognisk.
Katherine Bryant, główna autorka i badaczka na Uniwersytecie w Aix-Marseille, sugeruje, że hipoteza dotycząca fermentacji zewnętrznej może mieć implikacje również dla badań nad współczesnymi dietami.
„Ta hipoteza daje nam, naukowcom, jeszcze więcej powodów do badania roli sfermentowanej żywności i jej wpływu na zdrowie człowieka i utrzymanie zdrowego mikrobiomu jelitowego” – powiedziała The Harvard Gazette.
„W ostatnich latach przeprowadzono wiele badań łączących mikrobiom jelitowy nie tylko ze zdrowiem fizycznym, ale także psychicznym”. Rzeczywiście, sfermentowana żywność, taka jak nasza kapusta kiszona, ogórki czy coraz popularniejsze również w Polsce koreańskie kimchi, staje się coraz bardziej doceniana ze względu na mnogie korzyści dla zdrowia, szczególnie kondycji naszych jelit.
Ekspert w tym temacie, Tim Spector, zaleca codzienne spożywanie niewielkiej ilości sfermentowanej żywności. Promuje to różnorodności mikrobiomu jelitowego, który z kolei gwarantuje nam silny układ odpornościowy.
Zatem fermentujmy Mili co się da! Jeśli chcielibyście pogłębić swoje umiejętności kulinarne w tym zakresie, zapraszam do Imieni na moje autorskie warsztaty Kuchni Żywej, zarówno grupowo jak i indywidualnie.
Miłej niedzieli i do zobaczenia w lesie lub w kuchni!
